Anderhalf uur over, wat zullen we doen? Filmpje kijken?! Goed plan! Het werd Gravity. Een korte film, maar alles behalve ‘ontspannend’…
Het verhaal
Een groepje astronauten zijn met een spaceshuttle aangekomen bij een ruimtetelescoop, die ze repareren. Als de Russen een eigen satelliet vernietigen door middel van een explosie, gaat het goed mis. Door het ruimteafval gaan meerdere satellieten in de omgeving kapot en de brokstukken vliegen op de bemanningsleden af. Die verliezen grip en vliegen de ruimte in. Sandra Bullock en George Clooney (maar dan in de rollen van: Dr. Ryan Stone en astronaut Matt Kowalsky) overleven het en proberen samen een oplossing te vinden om weer terug in de baan rondom de aarde te komen. En misschien zelfs terug naar aarde. Gaan ze dit overleven?
Mijn mening
Beklemmend. Dat zei iemand op Twitter tegen mij toen we het over de film hadden. Een passend woord voor mijn gevoel na afloop. Een combinatie van benauwdheid en angst. Dit alles doordat je in de film in een situatie terechtkomt waar je je helemaal niets bij kan voorstellen. Je kent de foto’s en beelden van de aarde vanuit het heelal, maar we zijn er nooit geweest. Hoe voelt het daar? Hoe voelt het om ademloos te raken door het gebrek aan zuurstof? Hoe voelt het om te zweven zonder richting? Om los te raken van het kleine beetje zekerheid dat je hebt? Hoelang kan je blijven zweven? Hoelang totdat je zuurstof op is? Op drift in een zwarte wereld met een fel opgelichte aarde voor je. Het is zo bizar, zo vreemd, zo onwennig.
De film is prachtig gemaakt, de beelden zijn schitterend en realistisch (soms net iets te… weer dode lichamen = waarschuwing). We hebben hem niet in 3D gezien, maar kan mij voorstellen dat dit soms echt heftig is. Als er satellieten kapot gaan en de stukken jouw kant op vliegen. Het verhaal lijkt aan de ene kant heel realistisch en aan de andere kant heel absurd. Want hoe overleef je in de ruimte en kom je weer op aarde? Kan je dan meteen weer staan, want ik zie die astronauten altijd eerst een paar weken bij komen in een rolstoel? Sandra Bullock is altijd al een van mijn favoriete actrices geweest en in deze film laat ze zich van haar beste kant zien. Het grootste gedeelte van de film is ze alleen: alleen met haar gedachten, angsten en gevoelens. En dat is heel heftig als je aan de ene kant probeert te overleven en aan de andere kant geen kant op kan. Hoe vind je de kracht om te blijven vechten? Kijk daarvoor naar de film en voel je even heel klein en onbelangrijk…
Cijfer
8/10
