Ik heb sinds 1 januari alweer 20 films gezien. Gemiddeld 10 per maand. Je kunt ze allemaal zien op mijn Letterboxd pagina, maar ik zal er ook een paar recenseren. Deze keer aandacht voor ‘What Maisie Knew’, ‘The Internship’, ‘The Kings of Summer’ en ‘The Watch’. Twee gevoelige films en twee komedies.
What Maisie Knew
Deze film bracht mij in een achtbaan van emoties. Van frustratie terug naar hoop, van liefde terug naar haat. Centraal staat de pas zesjarige Maisie. Haar ouders hebben altijd ruzie en op een dag besluiten ze te scheiden. Goed plan zou je denken, maar het leed wordt erger. De ouders weten niet meer wat ze met Maisie aan moeten, ze zetten hun eigen geluk en eigen carriere centraal en ‘vergeten’ het meisje min of meer. Gelukkig verhuist haar nanny mee naar haar vader.
Het is duidelijk dat de ouders heel erg van Maisie houden, maar ze kunnen niet voor het kind zorgen. Ze begrijpen simpelweg niet hoe het werkt. Daarom laten ze alles over aan de nanny en andere bekenden.
Oh de frustratie die ik voelde als je het kleine meisje ziet leiden door de boosheid, frustratie, afwezigheid en verdriet van de ouders. Hoe de ouders vergeten dat het kindje die gevoelens van ouders helemaal niet moet zien, zeker niet van zo dichtbij. De veranderingen in het leven van Maisie volgen elkaar zo snel op dat je dezelfde machteloosheid als Maisie voelt. Gelukkig met het beste einde wat ik kon bedenken.
Cijfer
8/10
The Internship
Jullie weten al dat ik een nerd ben hè? Door deze film werd ik het nog meer… Twee verkopers van in de veertig (Owen Wilson en Vince Vaughn) raken hun baan kwijt. Ze besluiten om het over een andere boeg te gooien en doen een online sollicitatie (hoe werkt zo’n webcam?) bij Google! Wonder boven wonder worden ze uitgenodigd voor een stageplek. En nu denk je: haha, nu worden ze natuurlijk vet populair daar en doen ze het supergoed. Nou… nee! Want hoe programmeer je als je vrijwel nooit een computer aanraakt? De tientallen stagiaires worden in de zomermaanden bij Google uitgenodigd en gaan de strijd met elkaar aan. Het winnende team mag ook echt aan de bak bij Google. Een spannende wedstrijd met intelligente nerds (o.a. Dave Franco), strijdende jongeren en twee oude mannen.
Ik vond het een zeer vermakelijke film. Het verhaal was vernieuwend, ik had geen idee hoe het bij Google werkt en hoe het eruit zag. Uiteraard is het wat geromantiseerd, maar daar kijk je wel doorheen. Het is niet perse een ‘haha’ film, maar een heerlijke ontspannende film. Fans van Owen Wilson en Vince Vaughn weten wat voor stijl ze kunnen verwachten. Het is zeker origineel en niet voorspelbaar. Geen diepgang, maar wel erg leuk. Fijn voor een avondje hoofd leeg en af en toe een glimlach.
Cijfer
7/10
The Kings of Summer
Ik hou van coming of age films. Ik vertelde al eerder over bijvoorbeeld Perks of Being a Wallflower en The Way Way Back. Deze film zag ik regelmatig terugkomen op blogs (hallo Iris en Eva) en op Twitter (volg haar voor filmtips!). Waar gaat het over? Joe is het zat. Drama thuis (ruzie tijdens een spelletje monopoly), een saaie zomervakantie voor de boeg en hij mist zijn overleden moeder. Zijn zus is al het huis uit en alleen met zijn vader zitten wil hij niet. Tijdens een feestje ontdekt hij een open, rustige plek, midden in het bos. Hij, zijn vriend Patrick en – waar kwam die van vandaan – de rare Biagio besluiten hier een huis te bouwen en te gaan wonen.
Wat een lastige tijd is dat toch: tiener zijn. Zoveel gaat in je hoofd om en je weet niet wat je wilt en wanneer. Je wilt gewoon genieten van het leven. Weg van verplichtingen, weg van ‘moeten’. Joe heeft de ballen het te doen. Maar uiteraard blijkt samenwonen niet zo makkelijk als gedacht. En als je liefde voor het mooiste meisje van de klas, onbeantwoord blijft, is de frustratie nog erger dan voordat je vertrok. Eigenlijk een heel normaal verhaal over het leven als tienerjongen, maar met een originele invalshoek.
Het fijnste aan dit verhaal waren de mooie beelden van de omgeving. Ook vond ik het tof hoe spontaan de film overkwam, alsof de hoofdpersonen niet gebonden waren aan het script. En Biagio is zo raar, maar zoooo grappig. Voor liefhebbers van coming-of-age films waar de verhoudingen centraal staan, niet de gebeurtenissen.
Cijfer
7/10
The Watch
Een film kijken die maar een 5,5 heeft op IMDB? Ja. En simpelweg omdat ik de cast geweldig vind. Jonah Hill, Ben Stiller, Vince Vaughn (alweer?!) en Richard Ayoade (wie van jullie was ook zo’n fan van de IT crowd?) vind ik stuk voor stuk altijd leuk in films.
Het verhaal. Ben Stiller is manager van een soort Wallmart. Op een dag wordt zijn bewaker vermoord. Hij is letterlijk heulemaal kaput en onder het groene slijm (oh, zo’n film). Ben besluit een buurtwacht op te richten. De andere drie acteurs melden zich hiervoor aan. Voornamelijk omdat ze behoefte hebben aan een mannenavond met bier en graag mooie vrouwen willen redden, maar ach. Toch gebeuren er tijdens hun avonden in de buurt opeens gekke dingen… En ja er gaan nog meer mensen dood.
Klinkt slecht hè? Groen slijm, kapotgescheurde mensen, een stel dronken mannen? Echt niet! Ik kan mij prima loskoppelen van het absurde. Het is eigenlijk gewoon een verhaal over vriendschap. Maar je moet er wel tegen kunnen dat er (alleen maar) ongeloofwaardige situaties in zitten en grof taalgebruik, geweld en seks. Ik heb flink moeten lachen, daarom zeker een voldoende voor mij! Voor liefhebbers van Vince Vaughn of Simon Pegg films.
Cijfer
6,5/10
