Eindelijk. Eindelijk kon ik eens een keer naar Vintage Per Kilo. Want nu was ik geen 29,50 kwijt aan het treinkaartje, maar slechts 15 minuten van mijn tijd (want ik kon op de fiets). Vintage Per Kilo was in Arnhem! In de Eusebiuskerk (een prachtig grote, maar helaas al jaren in de steigers, midden in Arnhem) stonden de kledingrekken met vintage pareltjes en bijzondere tweedehands vonsten al op ons te wachten.
Zaterdagochtend 10 uur scherp (aldus de kerkklokken) sta ik klaar voor de deuren met een twintigtal andere mensen. Zowel vrouwen als mannen, zowel jong als oud. In een zwarte legging, een spijkerrokje, hemdje en blouse ben ik klaar voor de jacht naar de mooiste kleding voor de laagste prijs. Bij binnenkomst krijg ik meteen een stevige blauwe plastic tas in de handen gedrukt. Daarna betaal ik een euro om mijn tas/jas in een kluisje kwijt te kunnen. Ik kijk om mij heen. Overal staan rekken, liggen schoenen en bakken met riemen en tafels met accessoires. Ik ben vandaag op zoek naar shirtjes, rokken en iets leuks voor mijn moeder (die wilde eigenlijk heeel graag mee, maar woont zo ver weg. Volgende keer dan maar!).
Waar let je op?
De maat
Bij Vintage per kilo hangt niets op maat, maar wel op ‘soort kledingstuk’. In de rek met de jurken keek ik eerst naar het model (lang/kort/getailleerd/printje/riempje/pofmouwtjes en andere typisch vintage kenmerken), pas daarna naar de maat. De maten waren vroeger anders, dus schrik niet van de grote maten, want geheid dat dit een kleiner maatje is dan je gewend bent. Vrijwel alle kledingstukken die ik meenam waren maat 42, terwijl ik in 2014 maat 38 heb. En de meeste met maat 40 liepen hier weg met 46. Kijk dus realistisch naar de vorm, pas ik hier in of niet? Twijfel je? Geen probleem, gewoon in de tas en straks passen.
De vlekken
Andere punten waar je op let zijn ‘foutjes’. Mist er een knop, is er een vlek, een gat, een draadje los etc? Nu is de kwaliteit bij vintage per kilo altijd heel hoog, maar helaas had ik perongeluk toch een blousje met gaten meegenomen. Oeps. Ouderdomsvlekken kunnen er altijd op zitten, accepteer je die of haak je af? Voel ook even goed aan de stof. Ik naam bijvoorbeeld een jurk mee dat begon te ‘schilferen’. Verder geen probleem, ik draag hem gewoon, maar hij was al zolang niet ‘aangeraakt’, dat hij in stof veranderde. Poef!
De pasvorm
I love vintagekleding omdat de pasvorm zo vrouwelijk is. Getailleerd, accenten op de mooiste elementen van een vrouw, kleurrijk, de mooiste stoffen. Maar misschien ben je deze pasvorm niet gewend? Probeer het gewoon eens!
Proberen? Kan ik dan passen?
Ja uiteraard! Maar in een kerk/loods of waar Vintage per Kilo dan ook plaatsvindt, zijn geen pashokjes. Wel hebben ze veel spiegels. Kleed je daarom zo dat je makkelijk over je kleren kan passen. Mijn legging en hemdje waren ideaal. Past het niet? Dan hang je het weer terug. Of: zoals bij mij zeer regelmarig gebeurde – kijk eens om je heen naar andere belangstellenden. Geheid dat er iemand staat te kwijlen bij dat jasje dat je draagt. Zo gauw je hem ergens weglegt, is hij van de ander. Wil je hem houden? Stop het meteen weer terug in de tas. Niemand komt aan jouw tas. Het leukste was dat ik kledingstukken paste die net iemand voor mij had gepast. “Wow! Zie je, jou staat hij wel leuk!” En de leukste compliment: “Ik kijk even met jou mee hoor, jij hebt echt alle leuke stukken!”
Je had ook schoenen en accessoires?
Ja, maar de schoenen… tja, het blijft tweedehands. Dus je moet echt geluk hebben willen er geen gebruiksporen op zitten. Maar wel prachtige pumps, de mooiste sandalen en altijd als eerste weg – de laarsjes. Ik naam wel een leuke riem mee. Sieraden koop je vaak apart, omdat het anders niet in verhouding is met de kiloprijs.
Wat is die kiloprijs?
Houd de site goed in de gaten, want het varrieert aan de hand van de plaats en collectie. Bij ons was het 15 euro. Als je alles gepast hebt, teruggehangen wat je niet meeneemt, alles hebt bekeken en je tevreden bent over de vangst in je zak, dan ga je naar de weegschaal. Deze gaf bij mij iets meer dan 2 kilo aan.
Wat koop je voor 15 euro?
Ik betaalde 34 euro voor 12 stukken kleding. Mijn score? 2 jurkjes, 2 vestjes, 1 rok, 1 lange blouse, 1 korte blouse, 1 top, 1 jasje en een riem. Voor mijn moeder had ik een blouse en een trui. De leukste parel was de rode jurk, wat een plaatje!
Wanneer weer?
Ik hoop snel, Vintage per Kilo is meestal 1 keer per maand, maar ze hebben sinds kort ook een winkel in Rotterdam, waar niet verkochte kleding heen gaat. En er zijn andere organisaties die iets soortgelijks organiseren. Zoek vooral op Facebook in evenementen, want vrijwel alles gaat via de sociale media. Happy vintage hunting!
