Met hoge getallen op de teller zijn we naar Berlijn gereden. Aan het begin van de middag ingecheckt bij het mooie Andel’s Hotel aan de Landsberger Allee. Om vervolgens meteen de stad te verkennen vanaf Alexanderplatz.
Ik sta hier midden op de Spandauer Strasse, tussen Alexanderplatz en de Berliner Dom.
We hadden geluk dat het donderdag nog een stralende dag was. Met een openbaar vervoer kaartje voor 3 dagen (4 tientjes voor 2 personen), konden we overal binnen no-time komen. We zijn verder geen enkele keer gecontroleerd (in het A gebied), maar over die prijs mag je niet zeuren. De Trams en Bussen (M-lijnen), de ondergrondse (U-bahn) en trein/bovengrondse (S-bahn) hebben we ruimschoots gebruikt. Hoewel het wel erg zoeken was naar de logische routes, maar het brengt je van A naar B. En dat zonder vertraging en elke 5/10 minuten. Dat is al heel wat meer dan wij in Nederland gewend zijn.
Het huis van de Burgermeester (stadhuis dus) Rote Rathaus werd grondig gerenoveerd, maar het is gelukt om toch nog een foto zonder hekken te krijgen. Dat was trouwens in heel Berlijn het geval, het was een waar bouwput. De Museumsinsel was uit de steigers, maar voor de rest werd overal hard gebouwd. Ik kom graag over een paar jaren terug om alles in de volle glorie te zien.
Hoewel de Berliner Dom helemaal bouwputklaar is, staan ze hier nog de stoep te metselen, dus je ziet, weer een kraanwagen en een paar hekken. Maar het pand zelf ligt er prachtig bij in zijn neobarokke stijl. We zijn er uiteraard ook binnen geweest (en bovenop), maar daarover later meer, want zoals je ziet op de foto: dit was een prachtige dag. Dus we bleven vooral buiten.
Eigenlijk zijn we vooral in Oost Berlijn geweest. Voor de mensen onder ons die het geschiedenisverhaal even zijn ontschoten: de Berlijnse muur. Na de tweede wereldoorlog werd Duitsland in vier delen gedeeld (de duitsers mochten immers niet meer regeren, want verslagen door vier landen). Een deel ging naar de Russen, een deel naar de Engelsen, een deel voor de Amerikanen en uiteraard mochten de Fransen ook een stukje. Berlijn lag midden in het Russische deel, maar ook deze werd opgedeeld, gezien de belangrijke functie van de stad (eveneens in vier delen; west voor de drie westelijke landen en oost voor Rusland). Veel inwoners van Oost Berlijn vertrokken de jaren die volgenden naar het westen (of werkten daar). Dit beviel de Russen allerminst, vooral omdat het veelal hoogopgeleide en jonge mensen waren; lees toekomst in gevaar. De oplossing? Van West-Berlijn een eiland midden in de DDR maken. En dat deden ze door een muur te bouwen die geheel om West-Berlijn heen lag. Hoewel West Berlijn omheind was, kon men vanaf daar nog vrij reizen met de rest van Europa. Oost-Berlijners konden met geen mogelijkheid meer richting het westen, laat staan West Berlijn. Een heftig stukje geschiedenis die pas 23,5 jaar geleden ten einde kwam, toen de Berlijnse muur viel. Veel Nederlanders zijn nog door de DDR gereden naar West-Berlijn en hebben de andere kant van de stad mogen bewonderen. Maar nu de muur is gevallen, zie je ook wat er achter de muur was ontstaan.
Enfin, omdat we in Oost Berlijn waren, zie je hierboven een beeld van typische Russische denkwijzen, namelijk een beeld van Karl Marx en Friedrich Engels. Twee van de grondleggers van het communisme en socialisme, waar we uiteraard ook veel van meekregen in Duitsland.
Hieronder nog een paar foto’s die jaren geleden zijn gemaakt in Duitsland (werk en ordnung) en nu rondom dit beeld zijn geplaatst, een bizar heftige geschiedenis en allemaal nog tot geen 100 jaar geleden gebeurd.
Op het gras bij Museumsinsel, een foto van het Altes Museum. Het archeologiemuseum van Berlijn. Een prachtig gebouw, maar uiteraard ook helemaal gerenoveerd nadat het tijdens de Tweede wereldoorlog bijna in het geheel is afgebrand. Dankzij de lijst van Werelderfgoed zijn de 5 musea weer helemaal als vanouds opgeknapt. En prachtig.
Helaas werd er op / bij en naast Unter Den Linden veel gebouwd. De straat lag open en veel gebouwen waren verdwenen achter tientallen steigers en zeilen. Maar hier toch een foto van deze prachtige straat met statige gebouwen zoals de Humboldt Universiteit, Römische Hof en diverse ambassades. De weg is eeuwen geleden ontstaan (de bomen / linden waren trouwens Nederlands) en werd vooral een praalweg voor de elite om de stad binnen te komen. Een bijzonder gebouw op de weg was de Neue Wache waar ik echt even moest slikken. Van buiten een Romeinse tempel, van binnen een grijs vierkante cel met een vrouw en haar dode zoon in haar armen. Een herdenkplaats voor alle gesneuvelden, in de eerste wereldoorlog. Maar zoals het bordje buiten aangeeft; in alle eeuwen, landen en plaatsen, door oorlog en dictatuur.
Lees meer:
Over de scheiding op de beste Nederlandstalige blog over Berlijn >
Nog een simpele uitleg over de scheiding met heftige beelden van SchoolTV >
