Sinds vorig jaar doe ik aan Moderne Dans. En dat is zo leuk! Tof, geweldig, gaaf! Ik ga met plezier naar de les. Nu hebben we de afgelopen weken hard geoefend voor de uitvoering aan het einde van het seizoen. Dit jaar op een hele bijzondere plek: Burgers’ Zoo!
Over Burgers’ Zoo
Johan Burgers opende zijn fazanterie voor publiek in 1913. Hij noemde het Faisantarie Buitenlust in zijn woonplaats ‘s Heerenberg. Dit was het begin van wat later Burgers’ Zoo werd. Jaaa, deze dierentuin bestaat alweer 101 jaar! De dierentuin ligt nu in Arnhem en is met 1,5 miljoen bezoekers de vierde best bezochte attractie in Nederland!
Om eerlijk te zijn, ben ik maar één keer eerder in de dierentuin geweest en dat was in 2002. Ik weet er nog weinig van, behalve dat het ontzettend mooi en ruim opgezet was. Nu kwamen we er dansen, maar heb ik niets van het park gezien. Snel terug dus!
Het verhaal van Aart, het feestaardvarken
Waarom dansen in de dierentuin? Vorig jaar bestond Burgers’ Zoo 100 jaar. Als cadeau schonken ze een hele grote aardvarken aan de stad Arnhem. Deze aardvarken had voor de gelegenheid een hoedje op en werd midden in de stad neergelegd. Het hoedje was tijdelijk, maar inwoners van Arnhem vonden dat juist wel leuk, dus hij bleef. Over het feit dat zo’n groot beeld in het centrum ligt, zijn de mening verdeeld, maar inmiddels is iedereen wel gewend aan zijn aanwezigheid. Het feestaardvarken wordt liefkozend Aart genoemd en ligt pal naast het nieuwe cultureel centrum Rozet. Het Kunstbedrijf Arnhem is hier ook in onder gebracht. Die combinatie bracht ze op een idee.
Om Burgers’ Zoo te bedanken en Aart te eren, bedachten de docenten van het Kunstbedrijf een bijzondere uitvoering. Drie dagen werd er gedanst in Burgers’ Zoo. Een hele onderneming: dieren moesten verhuisd worden, bezoekers moesten af en toe op de rem, bezoekers van de voorstelling werden in 10 groepjes verdeeld met een eigen begeleider, muziekinstallaties overal in het park, omkleden bij de Zebra’s. Het verhaal was snel bedacht. Aart is groot, veel groter dan andere Aardvarkens. Is hij wel een Aardvarken? Hij is immers veel meer roze dan andere aardvarkens, is hij soms een flamingo? Hij heeft ook klauwen, misschien is hij wel een beer? En zo nam Aart de bezoekers van de voorstelling aan de hand mee langs alle dieren. En de dansers.
Over onze dans
Wij waren bij de haaien. Nee, Aart had wel een vermoeden dat hij geen haai was, hij kon immers niet zwemmen en hij vond ze stiekem ook best eng. Maar hij wilde even rusten, genieten van zijn voeten in het water en kijken naar al dat leven in het water. En daar stonden wij, dansend alsof we even vloeiend waren als zeewier, golvend en zwemmend als vissen en andere sierlijke onderwaterwezens.
Wij traden de zaterdag op. 20 groepen kwamen langs, elk met een eigen Aart die het verhaal vertelde. Elke keer 3,5 minuut dansen, silhouetten voor een onderwaterwereld vol haaien, vissen en planten. In het begin liep er ook nog ‘normaal’ publiek rond, die allemaal even in de war waren als we ze vroegen aan de kant te gaan, maar daarna in stilte de 3,5 minuut bleven kijken. Een enkeling gaf ons een compliment. “Mag ik wat zeggen? Wat was dat prachtig! Jullie vloeiende beweging en dan dat leven achter jullie, wow!”
Het was super om te doen, ik ben trots dat het mij is gelukt de dans te leren en op te treden. Het is een leuk dansgroepje en ik ga dan ook zeker volgend seizoen weer dansen!
Heb jij ook weleens dansles gehad?