Morgennacht is het zo ver. Om 12 uur ‘s nachts, in de nacht van dinsdag op woensdag gaat The Hunger Games: Catching Fire in premiere. Onlangs zag ik deel 1, na lang twijfelen en nu kan ik niet wachten tot het woensdag wordt.
Het verhaal
In een verre, verre toekomst is er in Amerika revolutie uitgebroken. Na de oorlog is het land opgedeeld in 12 districten die allen onder bewind staan van een centrale overheid. Als straf voor die revolutie worden elk jaar de hongerspelen georganiseerd. Van elk district wordt een meisje en een jongen van 12 – 18 jaar gekozen om te vechten. Live op tv, tot de dood.
Mijn mening
Waarom dacht ik, las ik, zei iedereen dat dit een kinderfilm is? Waarom zijn dit kinderboeken? Dit is verdomd spannend. Live op TV kinderen laten strijden tot ze elkaar vermoorden? Hoe ver ga je als land als je zoiets invoert? Dat is niet alleen straffen, dat is tegen elk menselijk moraal. Normen en waarden. In ieder geval heeft de hoofdpersoon Katniss de ticket to hell gewonnen en gaat zij de strijd aan. En dat doet ze op een heel menselijke manier. En dat is knap, in een wereld waar haat, geweld en reality tv (in dat opzicht is het typisch Amerika) de boventoon voeren. Dit was 2,5 uur spanning, tranen en ergernis.
Cijfer
8/10
