Robot & Frank: robots in de zorg film

Robot & Frank: oppervlakkig met serieuze ondertoon [film recensie]

Kunnen robots de zorgmedewerkers vervangen? Het antwoord weten we nog niet, maar veel mensen zijn bezig dit te onderzoeken, waaronder mijn collega’s. De film Robot & Frank geeft alvast een voorproefje hoe het kan zijn als robots zorgtaken overnemen. 

Een robot tegen de eenzaamheid

Frank (Frank Langella) is een oudere man met zijn twee kinderen op afstand. Zijn ex-vrouw is niet meer in beeld en hij vergeet steeds vaker dingen. De zoon (James Marsden) is een succesvolle zakenman die elke week zijn vader bezoekt met boodschappen en advies. Dochter Madison (Liv Tyler) belt hem regelmatig vanuit een ver land vol zielige mensen. Frank zelf, die heeft zijn vaste routine, naar de bibliotheek, naar zijn favoriete restaurant, eten (vooral ongezonde dingen) en slapen.

Op een dag verschijnt zijn zoon met een robot op de stoep. Deze helpt Frank bij de dagelijkse leven. Schoonmaken, wassen, opstaan, routine kweken. Een veilig idee, omdat Frank ouder wordt en steeds vergeetachtiger. En hij is eenzaam. Heel erg eenzaam…

Robot & Frank: ontroerend, grappig en bij vlagen confronterend

Maar is een robot een ideaal medicijn tegen die eenzaamheid? Een antwoord op deze vraag moeten we je schuldig blijven, maar bij Robot & Frank brengt deze relatie de volgende gevoelens boven:

  • Ontroerend: de band die Frank met zijn robot krijgt, maar ook de eenzaamheid zet je aan het denken. Het is niet makkelijk om oud en alleen te zijn. Er zitten veel diepere lagen in dit oppervlakkige verhaal. Ze worden niet allemaal even goed uitgediept, maar verdrietig is het zeker.
  • Grappig: Frank is een boefje en de robot is zijn hulp, dus die doet braaf mee. Ook is de machine heel scherp op de gezondheid van Frank, wat grappige situaties oplevert. Daarnaast zijn de scènes waarin 2 robots elkaar ontmoeten erg geestig. Robots doen niet aan praten over koetjes en kalfjes.
  • Confronterend: zoals de robot zelf aangeeft, is hij geen mens. Hij heeft geen gevoelens en geen remmingen. Hij is zo geprogrammeerd als hij moet zijn. Je kunt tegen hem schelden, hem uitzetten of herprogrammeren, hij zal het niet merken. Deze android leert wel, maar vertoont geen menselijke emoties. Het is en blijft een mechanisch ding. En dat valt soms niet mee voor Frank. Of voor andere ouderen die wellicht ooit een robot als maatje nemen.

Al met al een film met 2 zware onderwerpen (alzheimer en eenzaamheid) in een luchtig jasje. Vermakelijk en oppervlakkig met een serieuze ondertoon. En wat een fantastische acteur is Frank Langella.

Cijfers: 7/10

About the author

Marleen

View all posts