Ik viel in een konijnenhol. Het was er nat en koud en ik hoorde De Staat. Maar al snel werd het minder akelig en kwam ik in een droomwereld terecht. Een vreemde wereld vol hipsters, stoofpotjes, vintage kleding en fijne onbekende bandjes. Ik was op het festival Down The Rabbit Hole. Als verslaggever.
Brazilië – Chili keken we met 20 vreemden op 1 kleine iPhone. Nederland – Mexico keken we met 8000 bezoekers voor een groot scherm. Want ja, goede muziek stopt geen WK wedstrijd.
Dag één
Damon Albarn – bekend door 1001 dingen, maar vooral als frontman van Blur en brein achter Gorillaz – speelt vanavond als afsluiter van Down The Rabbit Hole dag 1. Zijn show is een ingetogen, muzikaal hoogstaand geheel. De hele set is opgedragen aan de overleden soulzanger Bobby Womack, een nieuwtje die voor verdrietige gezichten zorgt in de tent. De ingetogen set met onder andere rustige versies van Gorillaz songs en zijn nieuwe album past wel bij deze boodschap.
Lees meer >
Er is een Idyllisch veldje (die naam) en het vuige veld. Je kon in ieder geval knutselen, bouwen en smeden.
Dag twee
En de prijs voor de meest zielige singer-songwriter gaat naar Thomas Dybdahl. Zijn songs zitten boordevol liefdesverdriet, het lijkt ontelbaar hoeveel gebroken harten Thomas al heeft doorstaan. Als voormalige gitarist van Quadraphonics was er misschien wat meer soul en ritme verwacht, maar de set van Dybdahl is weinig spannend.
Lees meer >
Er was ook nog muziek
Dag drie
Over lege tenten gesproken. The Naked and Famous speelt tijdens de wedstrijd Nederland – Mexico. Voor de enkele niet-voetbalfans fijn dat er een topband op het podium staat. De set begint al vrij snel met de hitsingle ‘Punching in a Dream’. Slim want op die manier kunnen ze meteen op wat extra voetbalgangers kan rekenen, terwijl op de achtergrond het Nederlands volkslied klinkt. Een aantal mensen vergeet spontaan de eerste 10 minuten van de wedstrijd.
Lees meer >
Nog meer voetjebal
Dag vier. Zzzzzzzzzz
Ik was belangrijk – ahum