Olly Murs: superster of eendagsvlieg?

Het volledige artikel vind je op Festivalinfo.nl.

Vanavond speelt Olly Murs in een uitverkochte Melkweg. Is hij gegroeid sinds zijn X-Factor UK avontuur of een eendagsvlieg die 4 jaar leeft?

Talentenjachten. Sinds een jaar of 10 zijn ze niet meer weg te denken uit muziekland. Maar toch weten maar weinig kandidaten door te breken. Uiteraard zijn er uitzonderingen, bijvoorbeeld One Direction. Maar een andere die nog steeds goed meedraait staat vanavond in een uitverkochte Melkweg: Olly Murs. Hij was nummer twee van het zesde seizoen X-Factor UK. Wist bij de eerste auditie al Simon Cowell’s hart te stelen. Weet hij ook harten te raken in Amsterdam?

Tijdens de eerste auditie bij X-Factor vroeg de jury aan de knappe buurjongen uit Essex: “Wat is jouw grootste droom?” Olly Murs antwoordt: “Om een popstar te zijn, beroemd te zijn, platen te verkopen. Om een wereldwijde superster te worden.” Een uitverkochte Melkweg is dan een goed begin. Een ander goed begin is de grote groep – veelal vrouwelijke – fans die al sinds het middaguur voor de deur liggen. Fans die vandaag alles uit de kast halen. In een prachtig massaal koor zingen ze tijdens het wachten alle grote top40 hits. Zelfs Olly roemt het publiek meteen bij binnenkomst. Hij is nu extra gemotiveerd om er een mooi feest mee te maken. Als dank krijgt Olly cadeautjes naar zijn hoofd gegooid, waaronder koekjes, ballonnen en een woordenboek. En dan is er nog geen noot gezongen.

Als Olly Murs zijn mond open doet, blijkt wel weer waarom hij zo ver kwam bij een talentenshow. Zijn stem is soulvol en zijn moves om door een ringetje te halen. Olly is van nature een entertainer, maar zijn stem heeft in 4 jaar tijd meer diepgang en soul gekregen. Met drie albums op zaak weet Olly met gemak een avondvullend programma neer te zetten. Hij maakt een feestje van het populaire ‘Troublemaker’. Tijdens ‘Dance with Me Tonight’ twerkt Olly over het podium. Met de nieuwste single ‘Dear Darlin’ weet hij harten raken.

Ondanks………..

Meer lezen? Het volledige artikel vind je op Festivalinfo.nl.

Review Epic

Ik heb al opgebiecht dat ik fan ben van SciFi films. En omdat ik mij niet schaam voor mijn geekness, durf ik nu ook toe te geven dat ik ook dol ben op animatiefilms. De afgelopen tijd heb ik een aantal gezien, waaronder Epic.

Het verhaal
Epic draait om een tienermeisje MK die na de dood van haar moeder, bij haar vader komt te wonen. Papa is een man die leeft in de jungle. Zijn leven bestaat uit het spotten van vogels, exotische dieren en… bladmensen. Bladmensen? Ja, kleine wezens die rondvliegen op vogeltjes en ander gespuis. Zoals in veel tekenfilms en familiefilms – been there, done that – verandert MK in een klein mensje. De koningin sterft (zo origineel een sterfmoment aan het begin van een animatiefilm) en MK moet het land van kleine mensjes redden. Wat een druk op de schouders van dit tienermeisje!

Mijn oordeel
Een duidelijk gevalletje van ‘probeert te hard’. Dit verhaal is al vaker vertelt. Het recept werkt; familieruzies wordt familieliefde, slecht tegen goed, liefde op het eerste gezicht. Maar alles in één film werkt verstikkend. Zit je aan de ene kant te kijken hoe MK tegen de slechte mugvleermuisengeschurk-achtigen vecht, is er ook nog het feit dat ze opeens klein is geworden en ze haar vader’s liefde moet terugwinnen. En dat allemaal terwijl ze verliefd wordt. Aargh. Het mist daardoor diepgang. Ook is er weinig ruimte voor humor, met uitzondering van twee nogal maffe slakken. De ‘kleine’ wereld is wel eentje die tot de verbeelding spreekt, de animaties van de omgeving van dit kleine volk zijn werkelijk prachtig.  Door die twee kleine – snap je hem? – puntjes weet de film toch nog een 5 te scoren.

Cijfer
5/10